δολιχόουρος

ο (AM δολιχόουρος, -ον και δολίχουρος, -ον και δολιχοῡρος, -ον)

(μετρ.) (για εξάμετρο στίχο) αυτός που έχει στο τέλος μια συλλαβή παραπάνω

αρχ.

αυτός που έχει μακριά ουρά.